Santiagoko kalean, argazkia egiten ari hintzela, oihu bat atzetik:
–¡Eh, gringo!
–¡Gringo serás tú! –enkoadrea taxutzen jarraitu duk, atzera begiratu ere gabe.
–Ah, ¿español?
–No. –argazkia atera eta jiratu haizenean ikusi duk: 18 urteko mukitsu bat, bera bezalako beste biren abaroan.
–¿De dónde, entonces?
–Vasco.
–¿En dónde queda eso?
–Si no sabes, aprende.
Saiatzen haiz, baina beti ez zegok atsegin izaterik. Batzuetan tripetatik ateratzen dituk gauzak.
Zuri batzuetan, eta niri gehiegitan!
Uste dut hobe nukeela ebakuntza egin eta tripak kentzea azken boladan.
Lasai, Olatz, erabaki drastikoegirik ez, arren. Tripak behar ditugu-eta, barrukoak libratzeko. 🙂
X.
Kaixo, lagunok,
bai, tripak libratzeko daude; horretan gorputza jakintsua da, behar ez duena botatzen du. Buruak, ordea, ez du ikasten eta dena gordetzen du ona eta txarra. Horregatik dira ezinbestekoak lagunak, gure buruak arintzeko.
Zabal bizi,
Patxi Angulo
Badirudi lelo hori hartu dudala agurtzeko.
Aupa, hi!
X.