Benetako bidaia ez da amaitzen barruko sua iraungitzen ez deino.
Beti pentsatu izan duk handia zatekeela Santiagon suertatzea Fidel Castro hilko zen egunean; baina gertatu zenean hurbilago hintzen Txileko Santiagotik Kubakotik baino, eta ezin izan hituen egun horiek herrialde honetan…
Amerikara bidean haiz beste behin. Kubarantz, oraingoan ere. Eta gogora etorri zaik nola hasi hintzen, duela 20 urte baino gehiago, gerora argitaratuko huen lehen-lehen narrazioaren testua zirriborratzen, Kubara Ternuan barrena…
Lanzarote beltza, suzkoa, koloretsua… Afrikan, ozeanoaren erdian. Hondartzak, itsasoa, zerua; haizea, paisaia etengabe eraldatzen duen haizea; Geriako lur beltzeko mahastiak arratseko argiaren kontrastepean; Timanfayako lur goriak, oraino ketan; etxeen zuria,…
Biharamunean ez zuen eguna argitu. Txoriak ere inguratu zitzaizkidan, lagun. Irratia normal ari zen, deus gertatu ez balitz bezala. Sortalderago bizi zen jendeari deitzea pentsatu nuen, ea atzeratze huts bat…
Epaimahai txit gorrenak hitz egiten duelarik, espero izatekoa dena egotzi ohi du bere betiko aho zurrunetik: hemen agintzen duena Neu naiz… Estatua! Eta hemendik aurrera, kasu!: inor ausart baledi berriz…